«یک راز»

 سالک واقعی،‌ کسی نیست که شاگردان بسیاری دارد؛ بلکه کسی است که سالک بیشتری تربیت می‌کند.
  رهبر واقعی، کسی نیست که بیشترین طرفدار را دارد؛ بلکه کسی است که بیشترین رهبرها را به وجود می‌آورد.
 معلم واقعی، کسی نیست که بالاترین دانش را دارد. بلکه کسی است که سبب می‌شود بیشترین نفرات، دانش کسب کنند.
 و خدای منان دوست ندارد بیشترین بنده را داشته باشد بلکه دوست دارد بندگانش،‌ در تعدادی هر چه بالاتر و بی شمار‌تر خدای گونه رفتار و عمل کنند.
 چون این، هم هدف و هم جلال ایزدی است که بندگانش نه در تعداد بی‌شمار باشند و نه اینکه خداوند را به عنوان آنچه که نمی‌توان از او دوری جست بشناسند.
 «نیل دونالد والش»
 
 
 و چون بندگانم از دوری و نزدیکی‌ام پرسش کنند به آن‌ها بگو من به شما نزدیکم. هر که مرا بخواند دعای او را اجابت می‌کنم.
 «بقره – 1186»
 «نیایش یک»
 خدایا مرا وسیله‌ای برای صلح و آرامش قرار ده بگذار هر جا تنفر هست، بذر عشق بکارم.
 هر جا آزرگی هست ببخشایم.
 هر جا شک هست ایمان، هر جا یأس هست امید هر جا تاریی است روشنایی و هر جا غم جاری است شادی نثار کنم.
 الهی توفیقم ده که بیش از طلب همدردی، همدردی کنم پیش از آنکه مرا بفهمند دیگران را درک کنم زیرا در عطا کردن است که می‌ستانیم.
 و در بخشنیدن است که بخشنده می‌شویم.
 و در مردن است که حیات ابدی می‌یابیم.
 «فرانسیس آسیسی»
 
 
 هر بار که به شکلی می‌گوییم «آمین» اتفاقی می‌افتد.
 «استلا تریل مان»
 «نیایش دو»
 بگذار به جای اینکه دعا کنم تا از خطر ایمن باشم بی مهابا به مصاف آن بروم.
 بگذار به جای اینکه برای تسکین دردم التماس کنم توانایی غلبه بر آن را داشته باشم.
 بگذار به جای اینکه در جبهه نبرد زندگی دنبال متحد بگردم به توانمندی‌های خود متکی باشم.
 بگذار به جای نگران خود باشم دل به صبری ببندم که آزادی‌ام را نوید می‌دهد.
 عطایی کن تا از ترس فاصله بگیرم و رحمت تو را نه فقط در موفقیت‌هایم بلکه آن‌ را در شکست‌هایم نیز احساس کنم.
 «رابین دارنات تاگور»

 

نوشته شده در سه شنبه 89 مرداد 26ساعت ساعت 5:11 عصر توسط صابرسلیمانی فارسانی| نظر بدهید